Op de avond van 12 januari 2011 beleefde ik één van de meest unieke dinerervaringen bij El Bulli ever, tevens de laatste. Kranenborg, Ron Blaauw, Menno Post, Edwin van de Goor en Folkert van de Graaff waren van de partij, en na een vluchtje naar Barcelona zijn we natuurlijk veel te vroeg.

Ik weet nog wel een tentje in Ampuriabrava, heb er sindsdien vaak over gechreven, maar toen kwam ik er voor de 2^de of 3^de keer, Casa Gallega, ofwel de Galliciër. Tapas pur sang, de lekkerste, en daarna kun je eigenlijk geen pap meer zeggen, en dat is maar goed ook, voordat ze je langs de kassa trekken met een of andere mega-vis (klinkt een beetje negatief maar vis is nu eenmaal duur, en die tapas zijn echt genoeg).

De gamba’s uit de bahia de Roses vormen in ieder geval vast onderdeel van het menu. Eet vooral ook de koppen, trek de kop uit elkaar door met de ene hand de kop vast te houden en met de andere aan alle pootjes te trekken. Het deel met de pootjes kun je, inclusief de pootjes opeten! Vind je ditva-relaxed, dan kun je ook de koppen vullen met een beetje fino-sherry en de kop op die manier uitzuigen. Zie maar.

De hyperlink doet het nog niet, maar meer stories over Casa Gallega vind je als je zoekt via de rechter-bovenhoek.