Het gaat goed op de Ceintuurbaan, althans dat vinden wij, èn de regulier terugkerende gasten, èn de nieuwe gasten. Natuurlijk zijn er altijd mensen die hun ongenoegen willen laten blijken via de diverse “klaag”-sites, maar dat houd je altijd, zeker als je 6 weken open bent. 

De top, en dan houdt ik erover op, is een meneer die de eerste dag een review schreef, we waren 2 uur open, en de bediening wat rommelig vond. En het duurde allemaal wat lang… Een geoefende proever bleek later, maar niet echt aardig om iemand na 2 uur af te branden. Zo dat is eruit!!

Zoals gezegd gaat het dus goed, zondag t/m woensdag lekker druk, en op donderdag-vrijdag-zaterdag is er al vaak een klein wachtlijstje. In de bediening zijn al behoorlijk wat mutaties, dus dat begint ook lekkerder te lopen, in de keuken is er nog geen een mutatie en kunnen we praten over een goed geoliede machine. 

Af en toe een tegenslagje, storingen in de bonnenprinter, overleden afwasstraat, overleden koelcelmotor, maar de gasten merken daar vrijwel niets van, behalve dan met die bonnenprinter, je besteld wat en het komt niet.

Gisteren met partner Bert en zijn Lee Chin wat gerechtjes geproefd en ook daar ben ik happy over. Sappig “butterflied” kippetje met citroen en geconfijte knoflook, mooi stuk dry-aged ribeye met onze eigen knoflook-peterselie-olie, een met ui gevulde ui, met gegrille groenten en geitenkaas (vegetarisch) en een werkelijk sublieme tempura van groente (vegetarisch maar niet bbq). 

Vooraf wat Vietnamees spek met zoetzuur van komkommer en nuoc mam cham, en de beste gefrituurde uienringen (eindelijk) die ik ken. Enthousiast dus, en niet alleen omdat er Julius boven de deur hangt (ook!). Ben trots op het team.