Vroeg uit de veren, geen internet in de hut dus ruimschoots tijd om mijn diner voor het Emma kinderziekenhuis (360 man) voor te bereiden, èn te genieten van een heerlijke Nescafé espresso…  Overbuurvrouw Daphne heeft de tafel gedekt en we schuiven aan voor een heerlijk maar goddank licht ontbijtje. 

Dat lichte ontbijtje is nodig want we gaan bij mijn vriendin Thea lunchen. Thea is de beste vriendin van mijn beste vriendin Wilma en ondanks dat we elkaar niet zo goed kennen schept dat een band. De rode loper is uitgerold, de Cava de Perelada vloeit en in de oven staat een enorme kalkoen met een stuffing van vleesworst (ja zo heet dat), specerijen en pruimen op rum, verrukkuluk!!

Toe is er nog een speciale “gevouwen” taart, Fiadoe en aan het einde van de middag lichten we het anker richting Zus en zo, soortement van buitenbar, waar we de volgende activiteit ontplooien, zitten met een drankje… Gijs wordt zo ongeveer gek, maar dat is Suriname, vooral niet teveel doen. 

Ruth, een vriendin van Ramon, dient zich aan, en na een korte broekenruil (anti-mug) gaan we naar restaurant Pawiro op Blauwgrond, een wijk iets buiten het centrum. Hier in de straat is het lastig, aan beide kanten liggen allemaal restaurantjes die Javaans eten verkopen, dus je moet precies weten waar je moet zijn. Ruth weet dat, Ramon weet dat, dus in no time zitten we onder de golfplaten bij Maggy in Pawiro. Saoto (kippensoep), bami en nasi rames (Javaanse surinamers, weet je wel) en de lekkerste krokante baka bana (gebakken banaan) ever. We mogen even in de keuken kijken en ze gooit die krengen gewoon een half uur in de kokende olie, gek dat ze krokant zijn. De pindasaus die erbij komt is goddelijk en als alles op is gaan we meteen weg want een biertje is er bij de Javanen niet bij.