Wat een mens lang en veel over eten kan lullen…., maar het was dan ook zo vreselijk bijzonder, zo goed, zo uitgebalanceerd, het enige minnetje wat we kunnen vinden is dat je een paar dagen geen zuring hoeft te eten en dat verder het gebruik van groene kruiden wel erg overdadig is. Verder is het, als je het bijvoorbeeld vergelijkt met El Bulli, veel meer echt eten, gerechtjes, terwijl je je in Spanje meer door een beleving, een experiment eet. Buiten het eten is de rest ook helemaal top. De wijnen en bijbehorende adviezen zijn geweldig, de service is top, tempo goed, jongens uit de keuken aardig, behulpzaam en totaal niet gestresst of gehaast. Het is echt helemaal te gek.
Door met het gerecht dat 6 maanden het beeld van mijn telefoon heeft gedomineerd (screensaver), de 7 verschillende gepickelde groentes (7 groentes, 7 verschillende marinades) met wilde kruiden, merg en een saus van bruine boter en geroosterd varken. Tijdens de workshop in Alicante heeft Rene die onder het praten een beetje in elkaar gedraaid, maar toen viel al de grote klasse van dit gerecht op. Zo simpel, maar weer zo in balans.
Vlak voor het pièce is de rode wijn op, Alex ziet het gelukkg op tijd, en we stappen over naar iets zwaarders, Cornas van Auguste Clape (F, 2003). Bordeaux hebben ze hier niet, niet één, is de sommelier helemaal niet dol op en past ook helemaal niet bij het eten van Rene! Pièce dus, runderwang die 24 uur heeft gegaard op 72°C, met witlof gestoofd in gerookte wijn van rode bessen, peer en puree van citroenverbena. Helemaal goed. We krijgen een paar Deense kaasjes met een gefrituurd stukje roggebrood (herriner ik me nog van de vorige keer, te lekker), waarna een mousse van schapenyoghurt met granité van zuring, druivenpitolie en een suikerlaagje met groene anijs. We slaan de zoete wijn over, te bang dat we iets van de verschillende nuances van de gerechten missen, daarbij is het wel mooi zo, en krijgen nog een ijsje van aardpeer met schijfjes appel en malt, appelsiroop, maltolie en marjoraan. We antichambreren naar de lounge, Isabel en Gijs nemen nog een kruidenthee’tje, Ron en ik nog een glaasje Cornas, en er komt nog een licht-zure negerzoen, wat aardappelchips met chocolade, en stukjes mergpijp gevuld met toffee en caramel van merg. Het heeft niets met de wijn te maken, en ook niet met de hoeveelheid eten, maar we zitten er allemaal redelijk doorheen. Zoveel smaken, zoveel indrukken, maar wauw wat was het goed. Bij het verlaten van het pand komen we langs de keuken, het is 1 uur in de nacht, waar de voltallige crew nog aan het werk is. Wie wil mag op zaterdagavond (nacht) een gerechtje maken wat vervolgens door de volledige crew, ook de souschef van El Bullie die hier momenteel stage loopt, wordt geproeft. Een paar man crew geeft vervolgens commentaar, waarna Rene het kort samenvat. Iedereen is muisstil terwijl de jonge kok het commentaar van de master aanhoort, waarna gevraagd wordt wanneer het volgende gerecht komt. “2,5 minutes?” Iedereen gaat weer zijns weegs, om na 2,5 minuut weer in de kring te staan.
Wij gaan er van af, “say bye to the guests, guys” en duiken de nacht in.
Alle foto’s staan op Facebook:
http://www.facebook.com/album.php?aid=219727&id=689972577&l=5264750c29
