We zijn er weer, het jaarlijkse wijn-uitje naar Limoux. Feest in het dorp, feest in een nabij gelegen kasteel, serieus proeven, lunchen, galadiner en weer naar huis. Da’s de “vol d’oiseau”, ofwel de vogelvlucht. Om alles zo relaxed mogelijk te laten verlopen zijn we hier een dag vantevoren, lekkere lunch in Toulouse en ’s avonds ontmoeten we “ the gang” in Le Parc* van Franck Putelet. Het loopt direct uit de hand, 35 man tegelijk aan tafel in dit rustige “dorpsrestaurant” is wat veel, maar na water en veel brood komt er wat wijn en na 22.00 uur zowaar wat te eten. De tafel is ondertussen zo wild, mede door de heerlijke wijnen en het gebrek aan eten, dat ook ik niet helemaal meer weet wat we op ons bord krijgen. Ik ga er niet te laat in, het weekend is nog maar net begonnen en ik zit zodoende zaterdag fris aan het ontbijt. Vriend Cuno maakt me wegwijs op Twitter (@smartcook), we gaan even naar de markt, en om 1 uur is het tijd voor het eerste glaasje Bulles en de traditionele cassoulet op het dak van het hotel.
De tocht gaat vanmiddag naar Couiza, iets onder Limoux, waar met het geld van de veiling van vorig jaar de lokale klokkentoren is gerestaureerd. Je proeft hier op 4 verschillende locaties de 4 verschillende cuvée’s, Mediterranée, Oceanique, Autan en Haute Vallée, en met een zak gevuld met bonnen van Gilles draag ik de kannen af en aan. We eten een beetje oesters, wat geconfijte appel met foie gras (goddank), luisteren naar de diverse muziekpodia en hebben plezier. Apotheose van de avond moet het diner worden, op een nabij gelegen kasteel, die het concept van de G6 van vorig jaar inderdaad perfect hebben geïmiteerd. De muziek begint zodra we de poort door komen en de voetjes gaan direct van de vloer. Er staat een indrukwekkende menukaart op de statafels, Chantal (van vorig jaar) schenkt een wijntje, en het feest kan beginnen. En feest wordt het, want iedereen is in no time dronken. Er is een tsunami aan eten, maar niemand eet. Er wordt gedanst, gepraat en buiten veel gerookt. Als we om 12 uur naar huis gaan, Saskia heeft wederom op de bar gedanst, zijn er meerdere nieuwe vrienden op zoek naar shoarma, maar dat concept kennen ze nog niet in Carcassonne. We borrelen nog wat na bij Alain en Gilles op de kamer, maar als er gesnurk opstijgt uit het bed van Gilles, hij moet morgen vanaf 7 uur de proeverij voorbereiden, hou ik de eer aan mezelf. Morgen drukke dag!