Huize Frankendael aan de Middenweg heeft, na jarenlang kantoor en huis geweest te zijn, een nieuwe bestemming, restaurant…., althans ’s avonds, ’s middags is het meer een lunchroom. Ik strijk neer met mijn oude kameraad Jan Maarten (van de Kookfabriek) in een prima interieurtje, niet spectaculair, en hoor direct dat 3 gerechten van de toch al niet te grote kaart niet voorradig zijn. Prima, beter zo dan een kwartier wachten en alsnog horen dat je reeds bestelde keuze er niet (meer) is. We bestellen een glas domaine de Taverna, vin de pays des Cévennes (F, 2008, ugni blanc, sauvignon, chardonnay, rolle) en bestellen ook maar meteen het eten, kan nooit lang duren. We babbelen een beetje bij, nemen nog een glaasje, en denken beiden hetzelfde:” hoe lang duurt het om een plak paté met zelfgemaakt zuur van bloemkool en wortel, en een onsje steak tartaar met wat sla op een bord te knallen….?

Enfin, het komt, en is prima. Het “hoofdgerecht” laat dusdanig lang op zich wachten dat de meneer in de bediening (volgende keer even een pepermuntje na het roken..) ons een 3deglas wijn aanbiedt, maar zelfs dat duurt een kwartier. Enfin, lang verhaal kort, want om nu alles te gaan afzeiken is ook niet leuk, de ravioli gevuld met paddestoelen en ricotta met wat gesmolten boter, salie en tomaat is best, maar weinig, en na 2 uur(!) verlaten we na een prima espresso het pand. Eerlijkheid gebiedt me te melden dat we bij het afrekenen hoorden dat één van de twee koks er niet was wegens een ongelukje, maar ja, meer dan 20 man zat er niet en het overgrote deel van de gasten houdt het bij een broodje.