Na het-dagje-in-de-stad is het tijd voor Jeruzalem, de favoriete stad van mijn reisgenoot. Slapen in Tel Aviv is misschien wat leuker en de sfeer is levendiger, het heeft een bepaalde hipheid, maar Jeruzalem is waar het echte klassieke leven zich afspeelt en wat mij betreft dan vooral op de Machnayuda-markt waar we ons bezoek starten. Dit is een waanzinnige markt, die in de afgelopen 5 jaar weliswaar wat tomeer voor de toerist is geworden maar je haalt de pareltjes oip gebied van F&B er nog steeds uit. Mooi zuur, olijven, halva (‘zoet’ van sesamzaad, suiker, honing en olie), hummus, kazen, lekkere vreettentjes en ga zo maar door. We lopen voordat we naar de oude stad gaan langs de tapasbar van Machneyuda-restaurant, waarvan ik me kan herinneren dat er de vorige keer een waanzinnige rij stond. De tent is leeg want in-between services en reserveren voor de avond. “Als je op tijd bent komt het wel goed,” zegt de wat aparte host (die zich ‘s avonds ontpopt als een geweldige gastheer)…

Het komt goed als we 3 uur later terug zijn. We 5 minuten wachten terwijl de host in een lange regenjas nog wat heen en weer loopt en buiten een laatste saffie rookt, maar om 18:30 sharp zitten we en gaan we bestellen…

Frena brood met beurre noisette (niet te doen zo lekker, ik ga de zonde in), met komijn en zhug van druivenbladeren. Wow…

Pimentos de Padron met rub van zwarte citroen en Bryndza kaas. Wow 2.

De nose-2-tail van meiknol (knolraap) met miso-karamel betekent envelopjes van meiknol met meiknol en baby meiknol on the side. Briljant.

Het kroketje van kalfshersenen met citroen-pickle aioli, koriander en chermoula moet het vooral van de saus hebben, kalfshersenen hebben niet zoveel (eigenlijk geen) smaak.

De strips van yellowtail met ponzu, snowpeas en verse wasabi zijn top alleen is de portie wel ieniemienie om met zijn 6-en te delen.

De  su burak, een soort millefeuille, van aardappel met (kreeften)-bisque, crème fraiçhe en krabvlees is lekker,

evenals de calamari van Lion’s pool (?) met meiknol, labneh en (Tunesische) tatbila (zurige knoflooksaus).

Er komt hanger steak (longhaas) met gebakken koolrabi, chimi van peterselie en limoen is super, vooral de koolrabi,

en de Pohara lamsnek uit een klein kleipotje heeft zowaar nog een verrassing in de vorm van een plastic zakje waar los de parelgort in zit (in de pot dus). Erbij wat root vegetables, met ras el hanout en maftoul.

Ik ben op dieet, ik moet eigenlijk zeggen dat ik mijn eetpatroon heb aangepast, dus geen suiker, koolhydraten en alcohol meer. Easypeasy, vooral de alcohol, en ik houd het al vol sinds 10 oktober (er is 32 kg af). In Yudale ga ik voor het eerst in ruim 4 maanden voor de bijl, met een Bavarian cream (bavarois) met karamel en Victoria (amandelen met suiker). Zo verschrikkelijk lekker (en zo weinig want dat plastic bakje delen we met zijn 6-en).

Of dat nog niet genoeg is pak ik daarna gewoon nog een stuk pound cake van de oma van de chef, met dadels, kaneel, walnoot en slagroom…

Niet omdat het moet, maar omdat het kan hahaha… Topavond, beste eten in een week Israël!

Yudale|11 Beit Ya’akov street|Jerusalem|Israël