Welkom in Madrid staat er vrolijk aan de gate. We zijn onderweg naar San Sebastian (Giel, Ferry, Gijs, Peter en ik), en hebben hier een overstap van een uurtje, denken we. Uurtje worden er 2, 3, 4 en uiteindelijk na wat overboekingen en een dodelijk enge landing, landen we 12 uur na vertrek in San Sebastian. We gooien de koffers af, althans Giel en ik, de rest van de bagage staat nog in Madrid, en drinken ons eerste glaasje wijn van de avond in de hotelbar. Op naar Miramon Arbelaits*, gelegen in de nieuwbouw van de lokale universiteit. We waren hier eerder, zoek maar na (11-2007), en worden hartelijk welkom geheten. We zijn de eerste, het is dan ook pas 21.15, en we starten met een glaasje Belondrade Y Lurton (E, 2006) en een huevo de dos melones (2 soorten meloen met foie gras, port en Iberico ham). Er komt nog een gemarineerd ansjovisje met crème van gegrilde groente, waarna we aan het menu beginnen. We hebben spijt van de Belondrade, te lekker om mee te beginnen, en stappen over op de Palacio de Otazu, chardonnay die wat hout gehad heeft. Eerste gerecht, Giel vraagt nog even of we de hele lijst krijgen of dat het een buffet is…, is een cocktail van vis en schaaldieren met knolselderij en curry (proeven we niet) en wat gemorste Teo aardbeiensaus, aardig maar een wonderlijke combi, waarna gegrilde oesters in Stout bier.

Het is een beetje bakjes met zachte gelei en lekkere vis, zo ook de zachte coquille met groentetjes en steranijs. We stappen even af van de vis, met lamszwezerik met sjalot en knoflookpuree, waarna weer terug, naar de lokale delicatesse, kokotxas, dat is kabeljauwkaak, met bosui, tomaat en koriander. Het is allemaal wel lekker, maar het is ook allemaal een beetje van hetzelfde. De zaak zit ook maar half vol, wat tijdens dit congres ook wel een beetje een teken aan de wand is. De pret is er in ieder geval niet minder om, en de tonijn met peper, geroosterde quinoa, dragon en teveel soja ook niet. Nieuw glaasje wijn, As Sortes godello uit de Valdeorras (E, 2006), waarna we aan een prachtig stukje haas en een mindere vijgencompôte gaan. Stukje mango met gember en citrussorbet gaat vooraf aan de crème van pure chocolade met een crunchy koekje en tonen van Armagnac. Het is allemaal best, wat normaal gesproken niet echt een compliment zou zijn, maar we zijn moe van de hele dag reizen en wachten, en willen lekker eten, drinken en lol maken. Dat is gelukt. Mooie avond!!