Tuurlijk ga ik mee, afhaken kan altijd nog…….
Het valt allemaal niet mee, zo’n culinair weekje. Na een halve dag kantoorwerk en een interview voor het NOS-journaal me toch weer laten verleiden naar de Wine Professional te gaan, en zonder spijt. Ik heb geen zin om weer te blazen na afloop en besluit de auto bij de valetparking van Visaandeschelde achter te laten. De beurs is wat minder druk dan gisteren en ik val met mijn neus in de boter bij de spectaculaire driedimensionale proeverij van Jonnie Boer. Verder die middag een lekkere goelash van Lex (Le Garage), al was het pörkölt, en een warme hereniging met vriend Nico (McGough van Résidence). Had geweldige voornemens om 6 uur sharp huiswaarts te gaan en al m’n aantekeningen uit te werken, maar dat doe ik nu in de HV op weg naar Alicante, want ik zit ineens aan tafel op de 23ste verdieping van het Okura hotel. Edwin bleef maar aandringen, en ach, ik ben ook maar een mens. Ciel blue (**) is onlangs spectaculair verbouwd, waar GM Marcel van Aelst terecht een open doekje voor komt halen. Rustige bruine tonen, veel ruimte maar ook initmiteit domineren de ruimte. Gezeten onder een nep olijfboom beginnen we met een glaasje champagne en en 5-tal kleine hapjes van chef Onno Kokmeijer. Gert Jan (Cieremans, chef Seinpost) is een bekende van Onno en regelt dat de chef “wat maakt”, wat begint met een bitterballetje van paling met schuim van piccalily en Old Amsterdam en een glaasje champagne. Edwin, gespecialiseerd in Duitse wijn, zorgt voor een heerlijke Königsbecher Ölberg Riesling Pfalz Spätlese Trocken van A. Christmann (D, 2005). We zetten de tanden in een gepocheerde Girardeau oester met sabayon van oestervocht en champagne met wat Italiaanse Perlé kaviaar, waarna een krokante canneloni van bladgoud en rode biet met avocado en kreeft, chuka wakamé (zeewier), kokos, rettich, mayo van vadouvan (Indiaas kruidenmengsel) en gecarameliseerde kreeft. Vrij lekker, vooral die gecarameliseerde kreeft.
Hierna een gebakken coquille met zwarte truffel, schuim van Parmezaanse kaas en black venusrijst. De witte wijn is op en we stappen over naar een Toques & Clochers Autan (F, 2001, verdient Gilles tenminste ook wat), die het uitstekend doet bij de tarbot in boerenbrood en lardo di Collonato, schorseneren en amontilladosherry. Bij het hoofdgerecht, ree met cantharellensaus, puree van morilles en een dadeltje met foie gras en spek, drinken we nog een glaasje Chateau Dauzac, 5de cru uit de Margaux. Ondanks dat we eigenlijk weg willen, moeten we echt nog aan de toetjes, sferificatie van yoghurt en munt met een lollie van rum, yoghurt en sinaasappel, waarbij een gelei van steranijs en een granité van rum en yoghurtschuim, slik…, waarna een peertje in ahornsiroop met Oreo (maar dan zelfgemaakt van bloem, suiker, cacao en ei), waarbij een ijsje van yoghurt. We besluiten de koffie te laten voor wat het is en nokken af. De hagenesen keren huiswaarts en ik laat me om 10 voor 11 afzetten bij Vis, auto in de valetparking weet je nog….. De valetparker van die middag is natuurlijk vrij en het duurt tot half 1 voordat Giel zelf mijn auto in de achterliggende wijk heeft gevonden. Afhaker die ik toch niet ben besluit ik nog 1 glaasje te halen bij vriend Remco, conceptbespreking voor een geplande trip naar New York, en val ik om 2 uur voldaan in de Cocomat. Mooie dag, de telefoon en sms staat niet stil na mijn optreden vanavond in het NOS-journaal.
