Ik ben alweer een paar dagen terug, maar de herinnering blijft (Ben Cramer, 1976). Het waren weer een paar super dagen, ondanks dat we Berasategui alleen maar in de hal van de beurs tegenkwamen en niet in zijn restaurant, maar een bezoekje aan de nabij gelegen markt maakte weer een hoop goed. Hier was ik vorig jaar met Jos en Marco ook (zie 26-11-06) en daar schonk de lokale bakster toen op zijn Baskisch Txakolina voor ons in. We lopen nu langs haar stalletje en ze komt naar buiten rennen. Een van haar Nederlandse klanten heeft de webpagina van vorig jaar voor haar uitgeprint en ze denkt nu dat we wereldberoemd zijn. Ze kan niet wachten een nieuwe fles Txakolina voor ons te ontkurken, die we absoluut niet mogen betalen.

De slager tegenover haat ziet wat er gebeurt en begint ham voor ons te snijden, en zo belanden we om 11.00 uur ‘s ochtends alweer meteen in een culinair spektakel. Helaas voor de slager zijn we al volledig voorzien van Iberico, pata negra, Belotta, 5 sterren en weet ik wat meer, maar dat deert hen niet. We lopen verder en het water loopt ons in de mond op de visafdeling. Waarom hebben wij dat toch niet……
Nog meer beleefd? Tuurlijk…. heerlijke gebakken pepers en andere tapas in de oude stad, hammen en worsten dus, ideeën zat, van broodjeskaarsen tot nieuwe wijnkaarten maar vooral ontzettend veel lol. Ongecompliceerde lol, afgewisseld met culinaire en ondernemers ervaringen. Top-dagen.