Na aankomst in Bangkok, zal nu eens niet zeuren over de KLM, hoewel de gebakken boerderijhen met jus van zwarte truffel (restaurant De Jonge Dikkert) best was binnen te houden, ingecheckt in voor mij het lekkerste hotel waar ik ooit ben geweest, het Sukhothai (….waarover later meer). Middagje lazy aan de pool, met een moment van concentratie toen Eric met zijn keukenplannen voor Seefeld ten tonele kwam (ook hierover later meer).
S’ Avonds heerlijk gegeten in het restaurant van het nabij gelegen Metropolitan hotel, Cy’an. Begonnen met een glaasje Monsoon Valley malaga blanc 2007, mijn eerste Thaise wijn, die vooral erg smaakte naar de brandstof die nodig was om het sap van de heuvels naar het dorp te brengen. Niet te drinken, maar de snel bestelde Tarapaco chardonnay (Chili, 2005) en de kleine bruschetta’s met chorizo, de deep fried codfish, alsmede de gazpacho met pincho van olijf en gemarineerde ansjovis deden deze aanval op de smaakpapillen snel vergeten.
Eerste gerechtje is tartaar van zalmforel met avocado en wasabi-olie, gevolgd door een oestertje in een wodkatempura(?), in een groentebouillon met wagamé en tapiocaparels. Allemaal lekker. Door met een rivierkreeftje met wat geroosterd varken en verse vijg, waarna een stukje geroosterde foie gras op honingbrood, met (overheersende) banaan, cacao en schuim van pasievrucht. Een en ander gaat in een moordend tempo dus we trekken een beetje aan de rem, om te kunnen genieten van Marokkaans gekruide black kingfish, gegaard in yoghurt, met wat aubergine, kikkererwten en peterselie. We stappen qua wijn over op de Sileni pinot noir uit Hawkes Bay (NZ, 2005), die het prima doet bij de 500 dagen met graan gevoerde (en gemasseerd, t.v-kijkend en bier drinkend) geroosterd Wagyu rund, met een aardappelgratin en een rode wijn jus. De topper van de avond, ongelooflijk lekker. Er komt nog een stukje kaas, waarna nog wat in hibiscus gepocheerde aardbeien met een beetje suikerspin en ijs van gereduceerde melk, wat we even later weer terugvinden bij de na-service van een soort crème bruléetaart. Toch wel een klein feestje, hier tussen de sky scrapers van bangkok, en om 23.30 laten we de bar rechts liggen en duiken we erin.
