Vergeet in de opwinding helemaal iedereen een gelukkig nieuwjaar te wensen. Gezondheid, liefde, opwinding, genot, kameraadschap, enfin, al het mooie (het wordt nu wel erg stichtelijk). Hier gaat het top, mooie sneeuw, weinig mensen want geen Franse schoolvakanties meer, eenvoudig doch lekker eten (denk aan de eerder genoemde salade, gisterenavond een mooie boerenkip met ui, wortel en knoflook in de oven, super), glaasje wijn, het leven lacht ons toe. Gisterenavond reisburootje gespeeld voor Jet die opbelde. Ze reden tussen Turijn en Milaan en hadden mij ooit iets horen zeggen over een hotelletje in Milaan. Binnen een paar minuten had ik ze op weg naar hotel Spadari al Duomo, inclusief een internet-reservering, nog wat eettips en het gouden shoppingmoment. Spadari zit nl. boven de winkel van Peck, de mooiste eetwinkel van de wereld, die Fauchon, Zabar’s, Le Grand Epicerie en Harrod’s Foodhall doet verbleken. Ik moet 1 à 2 keer per jaar naar Milaan (echt waar, voor een beurs), slaap in Spadari en kom met 30 kilo boodschappen terug (3 paar schoenen, de rest eten), waaronder meerdere flessen Peck affiorato olijfolie, je wordt gek. 19 en 20 januari is het weer zover, heerlijk. Ik eet in Milaan eigenlijk altijd in dezelfde restaurants; de eerste avond bij Aimo & Nadia (*), gecultiveerde boerenkeuken in een klein restaurant, pappa en mamma achter de kachel, charmante dochter met haar equipe in de zaal, een soort thuiskom-gevoel. De tweede avond bij Cracko Peck (**), schuin onder mijn hotel in een diepe kelder, waanzinnig, verslag volgt rond 21 januari. De beurs is verder niet heel leuk, veer aardewerk en kookspullen, dus een hoop werk. Ik zorg altijd wel dat ik nog een uurtje door de Via della Spiga/Via Montenapoleone kan wandelen, dit verklaart die 3 paar schoenen.