We hadden het over de quality of life. Belangrijk. De reden dat ik vaak op plekken kom waar ik eerder ben geweest is de kwaliteit. Ik eet vaak liever ergens waar ik vantevoren weet dat het prima is, dan dat ik het wiel opnieuw moet uitvinden. Dit gaat niet altijd op, ontdekken is vaak ook leuk, maar ik leer mijn kinderen ook dat ontdekken ook pijn kan doen.
Ik ben vanochtend aangekomenin Hong Kong, heb de trein naar de stad genomen en het laatste stuk naar m’n hotel gelopen. Ik slaap hier al jaren in het Mandarin hotel, een soort jeugdherberg voor bejaarde zakenlui.
Good morning mister Jaspers, so nice to see you back, aahhhhhhh…. lekker binnen komen!! Het is denk ik niet zo druk, want ze hebben een aardige upgrade voor me in petto. Voor de prijs van een kamer zonder ramen en een w.c. op de gang heb ik de Tamar Suite, eetkamer, kitchenette, zitkamer, slaapkamer en ik geloof 2 badkamers. Ik ben al 3 keer verdwaald en heb mezelf 2 keer buitengesloten, ik heb namelijk meerdere voordeuren, waarbij het steeds lijkt of ik in een volgende vleugel van mijn residentie beland. Waanzinnig in ieder geval. Ik plaats dit stukje onder het kopje restaurants, nieuwe rubriek, want ik heb hier ook net geluncht, in de Chinnery.
Stuffy oak paneled bar, alleen maar jongens, en de meest attente staff ever. Ik was na Bangkok en Saigon even klaar met de oriental cuisine en heb een heerlijke Ceasar salad gegeten, gevolgd door 3 lamscarbo’tjes. Had ik wel verdiend, nadat om 4.45 de wekker ging. Glaasje chardonnay, west cape Howe 2004 en een glaasje Shiraz Kirrihill, Clare Valley 2002, beiden uit Australie, ain’t life beautiful!! Een heerlijke Partagas serie D no 4 (dit is een
sigaar) als toetje, waarna een kort tukje op de bank in mijn westvleugel.