Mijn vader kwam gisteren naar kantoor. Hij wordt 28 oktober 75 (Adriaan Jaspers, Sint Nicolaasstraat 65, 1012 NJ Amsterdam, hij is dol op post en heeft geen internet!), en ik regel e.e.a. in de Smart Kitchen voor hem. Eten met een man of 30, maar ook de hele voorbereiding, waaronder het maken van de uitnodigingen. Dagen heeft hij zitten puzzelen, foto’tjes maken op een beddensprei, naar de Hema, wachten, werktekeningetje, kalkpapier, weer naar van der Linde voor een trekpen, maar eindelijk was het klaar…, en kon het eigenlijk in de prullenbak! Ontzettend leuk ontwerp, maar veel sneller en mooier op de computer gemaakt. Enfin, het ziet er nu goed uit en gaat morgen op de bus.
Na afloop zijn we naar de Hocras gereden en hebben we lekker tonijn gekocht. Gegrild en met de olijvenrelish van Bill Granger (Smart Cooking 3, pag. 83), carpaccio van champignons vooraf en wat lekkere kaasjes toe.
Om 21.00 uur heb ik ‘m met de kinderen naar het station gebracht in Isabel haar DS, een soort van sentimental journey, daar we daar ongeveer mijn hele jeugd ook in hebben gereden. Toen hij al op het perron stond hebben we hem vanaf de Spiegelkant van het station nog uitgezwaaid. Een vlaag van emotie overviel me toen ik m’n twee kinderen hoorde gillen, hem hoorde terugroepen, terwijl de tweetonige claxon (typisch voor een DS) er doorheen tetterde. Ik was ineens weer 7, en hij 39.
Question – Was Thomas Lotito’s letter that GOOD that you ran it TWICE, or was Ted’s letter so BAD that you were willing to run anything else to fill the space?