Van Andorra naar onze geheime plek in Frankrijk was nog een aardig eind, 6 uur weg, 3 uur aan, de dag voor oud en nieuw dus niet te druk. Hier was alles zoals we het in augustus hadden achter gelaten, en begon het 3 uur na aankomst waanzinnig te sneeuwen. Het dorp is onveranderd, de raclette bij Boëb nog even goed. Hij is trots op mijn zelfgemaakte (met zijn hulp) Genepy (likeur op basis van lokale kruiden) maar vindt het flesje (Serax, Belgium) mischien nog wel leuker. De volgende dag lunchen we bij de Alpenzusjes, waar we een teleurstelling te verwerken krijgen. Emily, parel van de onderneming, heeft besloten haar geluk in het casino te beproeven, achter de kassa wel te verstaan. Jammer en dus ook direct een chaos, hoewel de salade Fontanettes (sla, vinaigrette, beaufort, uitgebakken spekjes, ei en croutons) er niet minder om smaakt. S’avonds glibberen we de weg af, en weer op, naar Les Menuires, waar we traditioneel oud en nieuw vieren met de van Citters/Ophof clan. 16 man aan de raclette, Chileense witte wijn (oveja negra 2004, chardonnay/viognier van Gall & Gall), sjampie en oliebollen en als afsluiting een geweldige renteng (Chineze 100.000 klapper) van Jan. Top.
Het nieuwe jaar is begonnen, zal mij benieuwen.